TU-studenten zien Harvard-droom uiteenspatten: "Ik had zelfs het nummer van mijn kamer al"

“Alles is rond. Ik heb mijn kamernummer, mijn beurzen, mijn mailadres, alleen mijn visum nog niet.” TU-student Coen Visser (21) uit Delft zag vorige week zijn droom uiteenspatten. Een studie aan de Amerikaanse universiteit Harvard gaat niet door. Het is te onzeker voor hem.

TU-student Coen Visser | Foto: Privé
 
"Ik ben vorig jaar in oktober of november begonnen met mijn aanmelding. Dan moet je wachten. Uiteindelijk hoorde ik in februari dat ik kon komen. Ik kon het echt niet geloven. Van februari tot april heb ik echt gedacht dat ik twee jaar in de VS zou gaan wonen en studeren." 

 

Maar toen begon de ellende. Coen: "Midden april begon Donald Trump met de budgetcuts bij Harvard en kwam hij ook met het dreigement om visa in te trekken van buitenlandse studenten." Toen begon voor hem al de onzekerheid. 

 

Appgroep ontploft 
Visser zit in een appgroep met allemaal buitenlandse studenten die binnenkort aan Harvard beginnen. "Iedere keer als Trump weer iets beslist, ontploft die appgroep", zegt hij. Zeker toen afgelopen week bekend werd dat Trump alle visa voor buitenlandse studenten wil schrappen. 

 

"Maar een dag later was dat besluit alweer door een rechter onderuitgehaald en dan ontploft die appgroep weer." Maar de onzekerheid vindt hij te groot. Kan hij wel? Kan hij toch niet? "Ik studeer daar twee jaar. Wat gebeurt er als ik er zit en opeens komt er een maatregel dat ik toch weg moet?" In zijn hoofd heeft hij de knoop doorgehakt: hij gaat niet meer. 

 

Onzekerheid op de campus 
De onzekerheid die Coen Visser in Nederland al voelt, snapt Steven de Munck (24) wel. Ook hij studeert aan de TU Delft. Sinds twee maanden doet hij zijn studie in een ziekenhuis op twintig minuten fietsen van de campus van Harvard in het Amerikaanse Cambridge. 
Steven de Munck aan het werk in de VS | Foto: Privé
 
"Het ziekenhuis is gelieerd aan de Harvard Medical School, maar het is niet van de universiteit. En ze proberen zich hier afzijdig te houden van de discussies", zegt Visser. "Ik merk zelf weinig van de ophef, maar het kan natuurlijk overslaan. Daar maak ik me wel zorgen om." 

 

Focussen op het onderzoek 
"Ik probeer hier te focussen op mijn onderzoek, maar het speelt wel in je achterhoofd", zegt Steven. Hij studeert Biomedical Engineering en in het ziekenhuis werkt hij aan het ontwikkelen van een opstelling om zenuwen te stimuleren met behulp van magneten. 

 

"Ik ben hier nu twee maanden en heb er nog tien te gaan. Mijn professor verwacht dat ik gewoon mijn werk doe, dus ik ga iedere ochtend aan de slag", grijnst hij. "Er zitten hier heel veel, heel slimme mensen en het MRI-lab is echt toonaangevend in deze wereld. Daarom wilde ik hierheen." 

 

"Als er besluiten worden genomen waardoor ik hier weg moet, moet ik kijken hoe ik het oplos. Dat weet ik nu nog niet." 

 

Van Harvard naar Oxford 
Steven kreeg twee maanden geleden nog gewoon zijn visum. "Misschien was ik nog net op tijd." Coen durft het op dit moment dus niet meer aan. "Ik moet het Harvard nog laten weten. Het is heel moeilijk om toegelaten worden, ik mocht komen en om dan opeens "nee" te zeggen is niet makkelijk." 

 

Hij heeft wel een alternatief. "Juist omdat het zo moeilijk is om bij Harvard binnen te komen, had ik me ook aangemeld voor een studie aan de Universiteit van Oxford. Daar ga ik nu naartoe. Die begint in oktober, een maand later dan ik zou beginnen in de VS." 

 

Dit is een artikel van onze mediapartner Omroep West