Team Novaela over de Michelinster: 'Duurde even voor het nieuws bij mij binnendrong'

Eline Stroomberg woont in Delft en is zowel gastvrouw als de partner van Daniël. Samen hebben ze drie kinderen. Haar favoriete gerecht van de chef is de langoustine.

"Ik ben negen jaar samen met Daniël. Toen ik hem leerde kennen, toevallig in een restaurant, zei hij al dat hij ooit voor zichzelf wilde beginnen. Als ik niet met Daniël was geweest, was dit waarschijnlijk ook niet mijn leven geweest. Nu zou ik het niet anders willen."

"In het eerste jaar stond ik volledig op de vloer als gastvrouw. Nu de opstartfase achter de rug is, werk ik wat meer achter de schermen. We hebben drie jonge kinderen van twee, vier en elf. Vooral de jongste twee hebben mij 's avonds echt nodig. Meestal help ik de eerste paar uur van de avond mee met de opstart, daarna nemen de jongens het over."

"Het is intens, een restaurant runnen met een jong gezin. Zelfs op onze vrije dagen gaat alles door: Daniël is bezig met nieuwe gerechten. Ik met administratie en reserveringen. Ondertussen zijn er drie kinderen die ook aandacht nodig hebben. In de twee jaar dat we open zijn, zijn we niet op vakantie geweest. Het is plannen en schakelen, maar het is het waard. Zeker als je dan ook nog een Michelinster wint, geeft dat een enorme boost."

"Tijdens de uitreiking stond ik te trillen op het podium. Toen ik weer terug op mijn stoel zat, had ik allemaal gemiste oproepen, e-mails, appjes en reserveringen. Echt een gekkenhuis. Er is zeker ambitie voor nog een ster. Ik denk niet dat het hier ophoudt."

Joey Slappendel komt uit de omgeving van Rotterdam en verzorgt als sommelier de wijnen. Zijn favoriete gerecht van de chef is de langoustine.

"Ik kom uit een horecafamilie. Mijn vader was kok dus toen ik vijftien jaar was, werd ik gelijk de afwas ingestuurd. Daarna heb ik nog een tijdje in de keuken gewerkt. Toen ik mijn eerste slok wijn proefde, was ik verkocht. Vanuit daar is mijn wijnreis begonnen."

 

"Via-via hoorde ik dat Daniël en Eline een nieuwe zaak begonnen en nog een sommelier zochten. Na een kop koffie waren we er al snel uit. Een maand na de opening ben ik hier begonnen."

"Mijn rol als sommelier omvat alles wat met drank te maken heeft, vooral wijn. Maar ik vind het ook leuk om me bezig te houden met alcoholvrije dranken. Ik werk hier veel met kombucha, tepache en gingerbeer. Daarin maak ik ook veel dingen zelf."

"Ik zat toevallig zelf op een wijnproeverij toen we de Michelinster wonnen. Ik had de livestream aanstaan en moest even naar buiten toen het nieuws kwam. Daarna hebben we het hier samen uitgebreid gevierd. Uiteraard met mooie wijnen."

"Na de ster merken we een enorme drukte hier: de telefoon staat roodgloeiend en de reserveringen voor oktober en november zijn bijna vol."

Tymen Velthuis woont in Delft en is kok patisserie en garde (koude voorgerechten). Zijn favoriete gerecht van de chef is de octopus.

"Hiervoor werkte ik bij een ander restaurant in Delft, maar ik wilde graag de overstap maken naar fine dining. Tijdens de proefdag was er van beide kanten direct een klik en nu zijn we alweer een jaar verder. Naast dit werk volg ik de opleiding tot zelfstandig kok."

"Ik hecht veel waarde aan een goede klik binnen het team. Die is hier absoluut aanwezig. Ik werk hier met mensen die allemaal hetzelfde doel hebben: de gasten de best mogelijke ervaring aanbieden. De avonden waarop alle gasten blij en tevreden zijn, geven mij veel energie."

"Mijn favoriete dessert om te maken is er eentje met zuring en kiwibes. Ook vind ik het leuk om met vis en schelpdieren aan de slag te gaan. Werken in een open keuken vind ik niet spannend. Ik heb het niet eens meer door. Als er bekenden komen eten, kijk ik wel wat meer het restaurant in, maar verder ben ik volledig gefocust op het eten."

"In de maanden richting de ster gingen we er vol voor, maar dat was zonder de ster ook zo geweest. Het idee was: als we 'm krijgen, heel erg fijn. Zo niet, dan hebben we in elk geval alles gegeven. De hoop was er zeker, maar ik had niet verwacht dat het dit jaar al zou gebeuren."

"Tijdens de uitreiking voelde ik echt pas echt spanning. Samen met een collega keek ik thuis naar de livestream. Het duurde even voordat het nieuws bij me binnenkwam. Veel vrienden werken van negen tot vijf. Ik werk vaak tot diep in de nacht. Deze ster geeft me echt erkenning. Mensen begrijpen nu beter waarom ik dit doe. Nu na de ster blijf ik doorgaan met hard werken. Er is altijd ruimte om te groeien."

Noah Treipl woont in Ypenburg en is chef de rang. Zijn favoriete gerecht van de chef is de langoustine.

"Ik ben hier een maand voor de opening in 2023 begonnen met werken, dus nu bijna twee jaar geleden. Daarvoor heb ik twee jaar in de kledingindustrie gewerkt en even bij een strandtent. Toen het zomerseizoen daar op zijn einde liep, zat ik zonder werk. Via-via werd ik op deze baan gewezen."

"Toen ik hier aankwam voor mijn sollicitatiegesprek, was de verbouwing van het pand nog volop bezig. Er liepen werklui rond, overal stonden ladders. Een grote bouwval. Ik vroeg me serieus af of ik wel op het juiste adres was. Tijdens het gesprek vertelde Daniël over zijn plannen met dit restaurant. Dat klonk allemaal wel interessant."

"Op de terugweg naar huis dacht ik toch even: jemig, dit is wel een heel ander segment dan ik gewend ben. Ik had met mezelf afgesproken om het een halfjaar te proberen. Dan zou het in elk geval nog goed op mijn cv staan. Nu zijn we alweer twee jaar verder."

"Mijn werkdag begint meestal ergens tussen tien en twaalf uur, afhankelijk van de verwachte drukte. Dan starten de voorbereidingen: van glazen poleren, tafels opmaken tot aan de ramen zemen. In dit segment moet echt alles tiptop in orde zijn."

"Het leukste aan mijn werk is dat ik de mensen die hier komen een extra ervaring kan meegeven. Ja, het eten is heerlijk, maar daar draait het niet alleen om hier. Het gaat om het hele plaatje. Om daar een onderdeel van te mogen zijn, vind ik heel bijzonder."

"De uitreiking van de Michelinsterren volgde ik thuis via een livestream. Toen ik hoorde dat wij er één hadden gekregen, stond ik te gillen van blijdschap. Mijn moeder dacht dat ik mijn been had gebroken, zo hard ging het. Het is een mooie blijk van waardering. Ik ben heel trots op ons als team, dat we dit hebben bereikt."