Gescheiden inzamelen plastic stopt in flatwijken, elders afvalpas-idee

Wethouder Frank van Vliet (GroenLinks, onder meer klimaatbeleid) kondigde dit op woensdag 15 mei aan, in een live radio-uitzending bij Omroep Delft. “Wat we nu zien bij eengezinswoningen met een tuin is dat mensen daar hun eigen rolcontainer hebben en dat scheiden van afval er hartstikke goed gaat. Dat kunnen we ook makkelijk controleren. Waar het anders gaat is bijvoorbeeld in de hoogbouwflats, met voor de deur grote ondergrondse containers. Daar gaat scheiden helemaal niet zo goed. Bij hoogbouw willen we daarom gaan kiezen voor nascheiden. Bewoners kunnen dan hun plastic gewoon bij het restafval gooien, en dat gaat naar een fabriek waar een apparaat dat plastic netjes uit dat restafval haalt zodat het alsnog hergebruikt kan worden. Dat apparaat doet het beter dan de mensen zelf. Op dit moment wordt bijna al het verzamelde plastic uit flatwijken afgekeurd, omdat er teveel rommel tussen zit.” 

Van Vliet gaf bij de omroep een toelichting op het nieuwe afvalbeleidsplan van de gemeente Delft voor de komende vijf jaar. De plannen van burgemeester en wethouders zijn ambitieus. Volgens de meest recente cijfers, uit 2012, zorgt iedere Delftenaar – jong plus oud – per jaar voor 212 kilo restafval, en 39 procent gescheiden afval als plastic, papier en groen. Die laatste categorieën kunnen worden hergebruikt en leveren deels zelfs geld op. Het ‘restafval’ echter moet worden verbrand in afvalovens, zoals in Dordrecht. Die verbranding kost de gemeente een aanzienlijk bedrag per 1.000 kilo. Iedere belastingbetalende Delftenaar draait daar uiteindelijk voor op, via de jaarlijkse aanslag voor afvalstoffenheffing. B en W willen daarom en om milieuredenen in 2030 naar een situatie waarin de hoeveelheid van zulk duur ‘restafval’ drastisch is teruggebracht naar 100 kilo per inwoner, en naar 75 procent recyclebaar afval.  

Het zo hoog leggen van de lat op het gebied van vuilverwerking in Delft staat verwoord in het plan ‘Grip op Afval’ van burgemeester en wethouders. Om de streefcijfers voor 2030 te halen zitten nog diverse andere maatregelen in de pen. 

 Nieuw is bij voorbeeld ook dat wordt onderzocht of in de rest van de stad een systeem kan worden ingevoerd waarbij een pasje nodig is om restafval in ondergrondse containers te kieperen. “Dat wordt nog een uitdaging”, aldus Van Vliet. “Dit is in een stad ter grootte van Delft niet eerder toegepast in Nederland.”  Hij kondigt daarom eerst een onderzoek aan naar ervaringen met zo’n pasje in andere gemeenten. En daarbij naar containers met een smalle opening, en van een type waarin waarin afval binnenin wordt samengeperst zodat er meer (klein) afval in kan. Als dat allemaal ook wat lijkt voor Delft, zou een ‘gewenningsjaar’ moeten volgen. Pas daarna, als de gemeenteraad er dan mee akkoord is, zou het tot een definitieve invoering kunnen komen. 

 

Inzet van een container-pasje zou ook tot een betaalsysteem kunnen leiden. Van Vliet: “Sommige mensen gooien heel veel weg. Sommige mensen heel weinig. Zou het nou niet eerlijk zijn als degenen die heel veel weggooien daar ook wat meer voor betalen? Want wij als gemeente betalen heel veel geld voor restafval. Er zitten hoge kosten aan om dat te verbranden. Laten we de Delftenaren die heel weinig restafval hebben daar ook voor belonen. We gaan daarom onderzoeken of dit voor de stad een goed idee zou zijn.” 

“Een voorstel is ook dat we eind dit jaar afspreken dat je ervoor gaat betalen als je grofvuil hebt, en er een auto moet komen om dat op te halen. De angst leeft dat mensen dan helemaal niet bellen en afval op straat zetten. Maar in gemeenten als Rijswijk, waar dit al is ingevoerd, zien we dat het daar goed gaat. Daar wordt het eigenlijk heel gewoon gevonden dat je voor zo'n dienst moet betalen, én dit leidt niet tot de rommel waarvoor wordt gevreesd.”  

Verder denken B en W erover om in bepaalde delen van de stad, zoals het centrum, verzamelplekken in te richten waar thuis gescheiden afval kan worden gedeponeerd. Zoals plastic en blikjes, en groenresten. Die verzamelplaatsen zouden bij voorbeeld in winkelcentra kunnen zijn. Overwogen wordt ook om belangstellenden daarvoor een ‘groenemmer’ aan te bieden. Een andere gedachte is om per woning een ‘ja-ja’ sticker in te voeren. Alleen dáár nog mogen een huis-aan-huis blad en reclamefolders dan in de bus worden gedaan, niet langer bij woningen zonder die sticker.   De wethouder bij Omroep Delft: “Op dit moment moet je heel bewust met een ‘nee-nee’ sticker ervoor kiezen om geen reclamedrukwerk te krijgen. Dat is toch eigenlijk gek? Het is logischer als je zegt: Ik krijg alleen maar reclamedrukwerk als ik daarom gevraagd heb. Dus je moet echt een sticker op de deur plakken als je reclamedrukwerk wilt. In andere gemeenten blijkt dat dit kilo's en kilo's aan oud papier scheelt.”  

 

Van Vliet zegt, en schrijft in het toekomstplan ‘Grip op Afval’, dat het nieuwe beleid bedoeld is om inwoners van de stad financieel en ook wat milieu betreft bewuster te maken van wat zij zoal weggooien. Zelf is hij zich bewust van het belang om Delftenaren te betrekken bij de uitvoering van het nieuwe beleid. En dat ‘gemak’ voor het lozen van afval uiteindelijk een belangrijk punt is om de mensen mee te krijgen. De wethouder wil daarom dit jaar zoveel mogelijk in gesprek gaan met bewoners, per wijk, om hun ideeën en ervaringen te horen.  

Ook komt er een lesprogramma voor scholieren. De wethouder: “Dat gaat over scheiden en nog belangrijker, over het voorkomen van afval. Het begint ermee dat je zegt: wat koop ik eigenlijk? Wat gooi ik weg? En daarna: als ik dingen weggooi, dan is het logisch om het goed te scheiden."