Delft viert Keti Koti: ‘Trots, maar we zijn er nog niet’

De Zuidkolk heeft een beladen geschiedenis. "Deze plek werd in 1614 uitgegraven voor schepen uit de koloniën. Niet alleen specerijen, maar ook tot slaafgemaakte mensen kwamen op deze plek aan," vertelt Glenn Weisz, directeur van stichting Canidream. "Het is heel aannemelijk dat sommigen van hen hier voor het eerst voet op Delftse bodem zetten."

De avond begon met toespraken, onder andere van wethouder Joëlle Gooijer (Inclusief Samenleven) en Delftse journalist en auteur Sheila Sitalsing.

Wethouder Gooijer benadrukte het belang van samenleven zonder uitsluiting. "Delft wil een stad zijn waar iedereen zich thuis voelt, waar geen ruimte is voor discriminatie en racisme. We sluiten nu een week van verbinding af. Wat mij betreft werken we daar het hele jaar aan. We zijn er nog niet, maar ik ben trots op hoe we bouwen aan verbinding."

Aanwezigen gooiden rozenblaadjes op het water van de Zuidkolk, als eerbetoon aan de mensen die hier tegen hun wil aankwamen. Ludmilla Skinner, die de avond leidde, licht toe: "De rozenblaadjes staan symbool voor toewijding, liefde en de verbinding tussen het goddelijke en het natuurlijke."

Afsluitend werd op de ritmes van Kawina-muziek naar het Stadskantoor gewandeld. Dit trok veel bekijks van nieuwsgierige Delftenaren.

Glenn Weisz kijkt deze avond ook terug op de ontwikkelingen in de stad sinds het onderzoek uitkwam naar het slavernijverleden in Delft. "Vijf jaar geleden hadden we niet gedacht dat dit hier mogelijk zou zijn. We gaven als Kwartiermakers Comité Delfts Slavernijverleden vijf adviezen aan het stadsbestuur. Vier zijn al uitgevoerd: er zijn excuses aangeboden, er is een jaarlijkse herdenking. Wat nog ontbreekt is een vaste herdenkingsplek. Daar gaan we samen aan werken - voor de volgende generaties."