Wij Westafette: “Als je bewoners serieus neemt, zie je hoeveel kennis er is”
In de Wij Westafette gaat Omroep Delft in gesprek met bekende gezichten uit Delft-West over hun visie op wat er speelt, bereikt is en nog moet gebeuren. Vandaag deel vier met Fatima Polat, die we spreken in het PoptaPark. Zij is bewonersvertegenwoordiger in de Alliantieraad, een diverse groep Delftenaren die meedenkt over het Nationaal Programma Leefbaarheid en Veiligheid (NPLV) in Delft-West.
“We zijn niet alleen klankbord maar ook aanjager van een beweging die draait om doen, verbinden en blijven volhouden” zegt Fatima. “Als je bewoners serieus neemt, ontdek je pas hoeveel ervaring, ideeën en daadkracht er in de wijk schuilgaan.”
Bij het gesprek met Fatima ligt het Wijkmanifest op tafel. Dit document is niet opgesteld door een extern bureau, maar ondertekend door het Bewonersplatform NPLV: een visie vanuit de gemeenschap zelf. “Wij zien elke dag wat er goed gaat en wat niet. Daar hebben we geen dure onderzoeken voor nodig.” legt Fatima lachend uit. Haar boodschap is duidelijk: luister beter naar wie hier woont.
Samen aan de slag
Fatima woont al 35 jaar in Voorhof en zag hoe plannen kwamen en gingen. “Als het geld op is of er een nieuwe wethouder komt, stopt het vaak. Dan raken bewoners teleurgesteld. Terwijl juist hún ideeën het verschil kunnen maken.” Het manifest is wat haar betreft pas het begin. “De samenwerking met de gemeente en andere wijkpartners moet nog vorm krijgen. Dat is spannend maar ik heb goede hoop. De wijk is aan zet en dat merken mensen.”
Ze pleit voor een andere manier van werken: geen top-down, geen zogenaamd bottom-up, maar sámen vanaf het begin. “En het geld? Laat dat in de wijk blijven. Geef bewoners en lokale ondernemers de ruimte. Laat iemand uit de buurt koken in het wijkcafé, de tuin aanleggen of activiteiten voor jongeren organiseren. Dat is zingeving én eigenaarschap.”
Mét de wijk
“Bewoners willen niet vergaderen, ze willen aan de slag. Vandaag nog,” zegt Fatima. In Delft-West wonen mensen van meer dan honderd nationaliteiten. Samenleven gaat niet vanzelf; het begint volgens Fatima met ruimte om elkaar te leren kennen: “mensen moeten elkaar immers ook kúnnen vinden.” Ze hoopt dat initiatieven zoals de Culturele Diversiteitsdag op 25 mei daaraan bijdragen.
Vertrouwen bouw je op van mens tot mens. “Tijdens een burendag merkten we dat sommige mensen het gemist hadden, ook al hadden we geflyerd. Als je niemand kent in de organisatie, voel je je niet aangesproken.” Daarbij zegt Fatima: “Herkenning zit in gezichten, niet in titels of merken. Persoonlijk contact is voor veel bewoners de sleutel om mee te doen. Betrek mensen niet als doelgroep, maar als samenwerkingspartners.”
Eindstation helder
De hamvraag blijft in Fatima’s ogen: voor wie doen we dit eigenlijk? “Als het antwoord niet ‘de bewoners’ is, dan schiet het wijkwerk z’n doel voorbij.” Fatima gelooft nog steeds in de trein die ‘Wij West’ heet: “Zolang je aan boord bent, kun je de wissels verzetten.” Haar slotmetafoor zegt alles: “Het eindstation is helder. Maar het gaat om méér dan intentie: investeren in de kracht van de community – een wijk bouw je niet alleen met stenen en losse projecten.”
En de volgende stap? Fatima weet al wie de Westafette mag voortzetten: “Gilbert de Nijs. Hij is een verbinder in hart en nieren. Samen zijn we een beetje Bert en Ernie. Ik ben van ‘gewoon doen!’ Hij is meer van het zorgvuldige afwegen – maar dat kan hij het beste zelf uitleggen.”
Wie is jouw Westafetter? Heb jij een buur, vrijwilliger of professional die dit verhaal verder kan vertellen? Laat het ons weten: Youp.Soulman@OmroepDelft.nl
