VIDEO: Veelbesproken Wippolder ziet veel kansen voor verbetering: ‘Gesprek tussen bewoners noodzakelijk’

Enerzijds TU-gebouwen, anderzijds gezinswoningen in de Wippolder

De gemeenteraadsverkiezingen komen snel dichterbij. Omroep Delft gaat de wijken in om te zien wat bewoners willen zien van de gemeente, de komende vier jaar. Deze keer zoomen we in op de wijk Wippolder. Een wijk waar al veel over is geschreven de laatste tijd en waarbij je niet ontkomt te beginnen over de scheve verhouding tussen de oorspronkelijke bewoners en de studenten. Maar daarnaast speelt ook hier het thema dat we inmiddels in meerdere wijken zien, dat burgers de gemeente niet meer vinden en buurthuizen missen.

Al jarenlang is er een interessante tweedeling in de Wippolder, de grootste wijk van Delft. Enerzijds bestaat de wijk uit oudere woonhuizen voor gezinnen en anderzijds uit gebouwen van de TU Delft. De laatste jaren begint het steeds meer te botsen, vanwege het huidige woonbeleid.

We lopen mee met Hans de Vries, opgegroeid in de Wippolder, 25 jaar geleden teruggekeerd en inmiddels ook betrokken bij de belangenvereniging van de buurt. ‘’De afgelopen jaren zijn het aantal studenten en studentenkamers erg toegenomen, ik denk wel verdrievoudigd. Met mate is dat niet erg, maar als er alleen maar kamerwoningen komen, is dat minder gezellig.'' (Met name voor de oorspronkelijke bewoners).

Gezinnen verhuizen en anonimiteit neemt toe
De Vries legt uit hoe de leefbaarheid onder druk komt te staan in de wijk: bewoners slapen slecht door regelmatige geluidsoverlast en ook fietsenoverlast neemt toe. Het buurtgevoel is weg, en mensen durven de overlastgevers vaak niet aan te spreken omdat ze bang zijn voor de reacties. Gezinnen verhuizen omdat ze het geen fijne buurt meer vinden voor hun kinderen. Buren kennen elkaar steeds minder en anonimiteit neemt toe. ‘’We hebben nog wel een buurtapp, waar overigens ook studenten in zitten. Maar als je een straat hebt met uitsluitend studentenwoningen dan heeft die whatsappgroep steeds minder zin.’’

Ook winkels verdwijnen in de buurt vanwege deze ontwikkeling. We lopen langs een pand waar jarenlang een bloemist zat maar dat inmiddels leeg staat. ‘’De nieuwe buurtbewoners hadden er geen behoefte meer aan en de bloemen werden steeds minder verkocht.’’

Niets tegen de studenten
Het is natuurlijk prima dat er hier en daar studenten wonen, schrijft ook de belangenvereniging. Delft is een kennisstad, daar horen studenten bij. De Vries: ‘’En niet alle studenten staan gelijk aan overlast. Het zijn maar een paar woningen die voor overlast zorgen, maar die buren hebben er echt last van en liggen er wakker van.’’

Eerder schreef Omroep Delft al over de situatie in de Wippolder, toen uit eigen onderzoek bleek dat regels tegen verkamering, woningsplitsing in de hand werkten. Het werd een alternatief voor beleggers en vermogende particulieren die wilden verdienen aan de verhuur, of hun studerende kinderen een onderkomen wilden geven. Eengezinswoningen werden opgesplitst in 'mini-appartementenpanden'.

Het splitsen van woningen is ook weer een uitkomst in de huidige woningmarkt, waarin een enorm tekort is aan woningen. Voor studenten wordt het ook steeds moeilijker om een huis te vinden. Daarbij zal de groei van het aantal studenten in Delft niet zomaar stoppen.

Eindhoven
Dat blijkt ook als we een van de studenten uit de wijk zelf spreken. ‘’Ik ben hier in het najaar van 2020 komen wonen, nadat ik wel op 40 huizen had gereageerd.’’, zegt een student uit de Simonsstraat. (Een straat die bekend staat als een van de ‘hotspots’ van de overlast). ‘’Uiteindelijk wordt je er voor de helft uitgenodigd om langs te komen, en daarna gaat er dus ook nog veel niet door. Ik kan je vertellen dat het wel iets doet met je zelfvertrouwen als je zo vaak afgewezen wordt.’’

De student woont nu erg fijn in zijn huis en vindt dat hij nog geluk heeft gehad. ‘’Ik was nog een van de snelsten als ik het zo hoor op mijn vereniging. Ik kende daar ook een jongen die steeds maar geen kamer kon vinden, terwijl zijn ouders in Eindhoven woonden. Hij moest elke dag op en neer.’’

De student kan begrijpen dat het niet fijn is voor de oorspronkelijke bewoners. ‘’Ik vind het logisch dat je rekening houdt met je buren, en dat doe ik dan ook. Ik heb ook wel prima contact met de buren. Maar ik kan me voorstellen dat sommige studenten ook overlast kunnen veroorzaken.’’

Wat deze student zelf als oplossing ziet? ‘’Ik hoop dat er meer gemeenschappelijke woningen voor studenten bijkomen. Er moet denk ik gewoon meer gebouwd worden, en het maakt mij niet zo uit of dat nou hier is of op de campus’’, zegt hij. ‘’Als het huis maar gewoon fijn en sociaal is.’’

Buurthuizen en groen
Naast de inmiddels welbekende verhalen van woningsplitsing en studentenoverlast, speelt ook in deze wijk het gemis aan buurthuizen. Net als in andere wijken is hier weinig plek om samen te komen, op het wijkcentrum na, waar je een ruimte moet huren om iets te organiseren. Er zijn twee wijkagenten werkzaam in deze wijk, maar die blijken moeilijk bereikbaar: Omroep Delft heeft twee weken lang geprobeerd contact met een van hen op te nemen om te vragen naar wat zij ervaren rond de sociale omstandigheden in de wijk, maar zonder resultaat. De drempel lijkt hoog te zijn voor mensen om het te laten weten als ze ergens mee zitten.

Ook laten bewoners weten dat het groen langzaam verdwijnt in de wijk en er meer speelruimte bij zou mogen komen voor kinderen. Ze vragen de gemeente om bij nieuwe ontwikkelingen voldoende groen te compenseren zodat het niet nog verder achteruit gaat.

10-punten plan
Belangenvereniging TU Noord is erg actief om de verbetering voor hun wijk te realiseren: begin deze maand stuurden zij nog een enquête naar alle Delftse politieke partijen met 21 politieke stellingen die belangrijk zijn voor de wijk. Daarnaast is er een 10 puntenplan gemaakt, dat op allerlei manieren bij kan dragen aan het verbeteren van de woonomgeving.

De bewoners hebben deze gepresenteerd aan de gemeente als antwoord op de ‘Taskforce woonoverlast’. Met die taskforce probeert de gemeente al enige tijd stappen te zetten in verbetering. De bewoners zijn de gemeente erkentelijk dat er stappen worden gezet, maar vragen zich af of wel echt het doel wordt bereikt.

‘’We zien dat er overleg is tussen taskforce en studentenverenigingen. Wat we missen is de inbreng van de omwonenden van met name de hotspots. Van hen die de overlast dagelijks ervaren en voor wie de taskforce juist in het leven is geroepen. Gezien de achteruit hollende leefbaarheid rondom de hotspots als in de Simonsstraat èn het feit dat binnenkort daar de nummers 84 en 86 in de verkoop komen, neemt wat ons betreft de urgentie voor een gesprek met bewoners/-organisaties toe’’, schrijft de bewonersvereniging.

In het 10-punten verbeterplan dat is gepresenteerd staat onder andere het hoofdstuk zelfbewoningsplicht (‘huizen zijn er om te wonen, niet om te beleggen’) en ontkamering: ‘’De hotspots moeten aangepakt worden, en kunnen dan kansen bieden voor bijvoorbeeld starterswoningen, eventueel in combinatie met verduurzaming. Dit door actief te checken op vergunningen en illegale bewoning, of zelfs door aankoop door de gemeente zoals de gemeente ooit in de Kromstraat deed. Nieuwe studentenwoningen moeten op de campus komen.’’

De Vries: ‘’We bepleiten ook meer fietsvoorzieningen. Het is nu op veel plekken onmogelijk om je fiets op een goede manier neer te zetten. Het ziet er niet uit, maar je kunt mensen ook niet verwijten dat ze hun fiets niet goed kwijt kunnen.''

Tekst loopt door onder de video


Verantwoordelijkheid
Ook gaat het in het verbeterplan over het verspreiden van de verantwoordelijkheid. ‘’Met zulke grote aantallen studenten moet de TU een belangrijke(re) rol spelen bij het zorgen voor huisvesting, opvoeding en het aanspreken van studenten. De TU kan wellicht zelfs de toestroom van studenten beperken zodat het aandeel studenten ten opzichte van andere Delftenaren weer in verhouding komt’’, aldus de bewoners. Ook zouden makelaars meer aangesproken kunnen worden op hun rol en kunnen huisbazen helpen door hun huurders aan te spreken op hun verantwoordelijkheid als bewoner van een woonbuurt.

De bewoners hopen dat de gemeente beter gaat analyseren waar de verhouding scheef is qua overlastcijfers en overbewoning van woonruimte. Ze wensen een wijkcoördinator die de bewoners bijvoorbeeld ook psychisch kan ontlasten en dat er via posters, spandoeken en social media een oproep wordt gedaan om overlast te melden. Dat gebeurt nu vaak niet omdat men niet weet waar dat moet of men niet durft omdat het niet anoniem is.

Respect
‘’Ik hoop echt dat de trend wordt gestopt en dat er meer ruimte komt voor gezinnen en kinderen’’, vertelt De Vries. ‘’En dat de gemeente investeert in het verbeteren van het straatbeeld en dat huizen niet meer verloederen. We willen een leefbare wijk, waar je kunt wonen, werken en studeren. Met ruimte voor iedereen, waar diversiteit is, en respect voor elkaar.’’